Her Zorlukla Birlikte Bir Kolaylık Vardır
“Hiçbir emek boşa gitmez.” dedi, araçtan inerken. Betül,
yaklaşık yirmi yıldır iş hayatındaydı ve çalışmayı seviyordu. Üretmek ve
etrafındaki kişilere öğretmek ona keyif veriyordu. Çalışkanlığının karşılığını
hep görmüştü ama bir yerden sonra artık her şey para ve mevki yarışına dönmeye
başlamıştı. Hırslı olan kişiler makbul olmaya başlamıştı. Bunlar onu rahatsız
ediyordu artık. Son olarak uğradığı haksızlık canını çok yakmıştı. Bir kıdem
için yıllardır hazırlanmış ama birisinin yakını o göreve yerleştirilmişti. Çok
üzülmüştü ama “Her şerde bir hayır vardı gerçekten.” Bu olanlardan sonra
herkesi şaşırtan bir karar almış ve kimsenin istemeyeceği küçük bir işi
istemişti. Bu yeni işini ise hırstan kaçmak için seçmişti. Çünkü şu zamana
kadar sürekli çalışmış ve daha fazla takdir almayla ömrü geçip gitmişti. Artık
hayatı sadece iş değildi. Farklı farklı alanlardan da fayda görüp keyif almak istiyordu.
Onda bu açlığı sebep olan şey son zamanlarda kendi ile
yüzleşmesiydi. Kendi eksiklerini fark ettikçe nasıl daha iyi olabilirim diye
düşünmeye başlamıştı. Evli olmasına ve anne, babası olmasına rağmen sadece
işten ibaret olan hayatının ne kadar sığ ve yetersiz olduğunu fark etmişti.
Oysa hayatta keşfedilmemiş o kadar çok şey vardı ki… Ailesi, arkadaşları,
sağlığı ve farklı alanlarda eğitim gibi saymakla bitmeyecek birçok alan. Her
şeyde değil ama birkaç farklı alanda kendini nasıl geliştirebileceğine odaklanmak
istiyordu. Artık mesleki yükselme hedeflerini bir kenara koymuştu. Bir şeyden
vazgeçmiş ama başka bir şeye de karar vermişti.
Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; “Her seçim bir
vazgeçiştir.”
Şu zamana kadar tüm çabası alkışlanmak, beğenilmek içindi.
Ancak hiçbir zaman bu keyfi vermemişti hayat ona. Ama bugün baktığında o
vazgeçtikçe daha önceki isteklerinin ona verildiğini fark etti. Beğenilme isteğinden
vazgeçmişti o zaman etrafındaki kişiler de değişmeye başlamıştı. Başında bir
zorluk oluyordu mutlaka ama sonu hep ferahlıktı. Bunun ispatını da görmüştü
hayatta. İş yerinde kendi gibi düşünen bir arkadaşı artık sağlığına dikkat
etmeye karar vermiş ve sigarayı bırakmıştı. Çok zor bir dönem geçirmişti,
sigarasızlıktan nasıl etrafına saldıracak hale geldiğini görmüştü. Ama sonunda
o sıkıntılı dönemlerin üstesinden gelmişti. Hem insan düzelmek için uğraşır da
düzelip gelişmez mi? Arkadaşında buna şahit olmuştu. Zor gibi görünen bir şey, sonunda
mutluluk, huzur, başarıya dönüyordu. Kendi de bunları yaşayınca daha iyi
anladı. Başta çocuklarına yıllardır göstermediği ilgiyi vermeye çalışırken
çatışmalar olmuş ve onlara sözünü dinletememişti. Ya da akrabalarından bazıları
yıllar sonra böyle hal hatır sormaya başladığı için kendine şüpheyle bakmıştı. Bunların
kendini zorladığı bıçağın kemiğe dayandığı anlar da olmuştu. Ama “Her zorlukla birlikte gerçekten bir kolaylık vardı.”
Öyle de olmuştu, başta zorlanmış ama
sonra her şey su gibi akmıştı. Neler mi yapmıştı? Farklı şeylerle uğraşıp
onlara emek harcamaya başlamıştı. Yakın çevresindeki kişilerin ihtiyaçlarını
düşünüp bunun için koşturmuştu. İşi bitse ev işine koyulmuş, o bitse ya çocuğun
ihtiyaçlarına ya eşin ihtiyaçlarına dalmıştı ya da her şeyi yoluna koyup farklı
eğitimler ile kendini geliştirmeye çabalamıştı.
Çeşitli alanlara bedel ödediğinde, eskisinden
daha az yorulduğunu fark etti. Gerçekten yorgun değildi. Daha çeşitli işler
yapıyor ve daha çok çalışıyordu ama daha az yoruluyordu. Zihinsel uğraşlar ve bunları
izleyen fiziksel koşturmacalar… Emekler çeşitlenince dalgalanır gibi birinden
diğerine geçiyordu. Aynen söylendiği üzere; “Öyleyse, bir işi bitirince diğerine koyul.”
Verdiği karardan aylar sonra artık hayatı dışardan bakıldığında çok sadeleşmiş ama içi zenginlemişti. Evet Betul artık eski Betül değildi. Hayatını tek düzelikten çıkarıp doğru ve çeşitli uğraşlarla kendini zenginleştirmişti. Artık insanları şaşırtıyordu ama bu sefer işiyle değil hayatın içindeki diğer başarıları ile…
Muhteşem bir anlatım... Bende de çok değişiklikler yapmıştı. İyiki tanıdım Deneyimsel öğretiyi. Yoksa halen kendimi birilerine beğendirmeye çalışıyordum. Yaptığım işi de Allah görüyor deyip kendimi avutuyordum. Ama artık gerçekten Allah için mi, kul için mi ? Bende daha şeffaf. Teşekkürler Deneyimsel Tasarım Öğretisi. Umarım zor zamanlarda olan insanlar seninle tanışır.
YanıtlaSilGerçekten her zorlukla beraber bir kolaylık vardır. Yeter ki doğru bir zorluk seçebilelim.
YanıtlaSilİnsan yapıp ettiklerin de görünmeyeni, görmediği için ayrıntıyı bilmez. Aslında sahnenin arkası görünenden çok farklıdır…
YanıtlaSilİnsan durunca yoruldum diyor. Hep hareket lazım. Ya zihinde ya bedende
YanıtlaSilİnsan hayatında bir şeyde aşırılaşınca başka şeyleride ihmal etmek zorunda kalıyor. Tekrar dengeye getirmek kolay değil ama başarınca sonucu çok güzel oluyor:)
YanıtlaSilVe yine her zorlukla beraber bir kolaylık vardır...
YanıtlaSilKaleminize sağlık dinlenmeyi o kadar yanlış biliyoruz ki ,oysa insan bir şeylerle uğraşarakta dinlenebilir 🤍
YanıtlaSil