HEDEFİMDEKİ BEN

Akşamüstü yoğunluğunun olduğu saatlerdi. Ceren yorucu bir haftayı geride bırakmıştı. İş çıkışı son trene yetişmenin keyfini yaşıyordu. Oh! Çok şükür yetiştim, dedi içinden. Uzun zamandır görmediği ailesiyle hafta sonunu geçirmek için memleketine gidiyordu. Camdan dışarı bakarken düşüncelere daldı. Güneşin batışını izlemeyi çok severdi. Tren ilerliyor, izlediği manzaralar geride kalıyordu. Dağlar, tepeler, göller, çiçekler, her şey geride kalıyordu; tıpkı zaman gibi. Geniş ayçiçeği tarlası dikkatini çekti Ceren’in. Günâşıklar güneşe doğru yönünü dönmüş yetişmek için güneşten ışığını alıyordu. Koca bir tarla hepsi aynı yöne bakıyordu. Hedefine uygun hareket ediyorlardı hepsi. Yapması gereken neyse onu yapıyorlardı. Net, kararlı ve uyumlu! Bu düşüncelerle yoğrulurken şu sorular düştü zihnine;

“Peki ya benim hedeflerim?

Hedefimdeki bene nasıl ulaşabilirim?

Varılacak bir yer mi hedefim, bir yol mu, yoksa bir sonuç mu?

Hedefim ne olursa mutlu olurum?”

Sonra eline bir kâğıt kalem aldı ve başladı yazmaya;

“Hedefimdeki bir ben” vardı, bir de “Yaşadığım bir ben”

Birbirlerinden ne kadar da uzaktaydılar…

Yaşadığı ‘Ben’in iradesini kullanma şekli hedefindeki ‘Ben’den oldukça farklıydı.

Hedefindeki ben sakin ve olgundu, yaşayan ben ise sığ su gibi hemen bulanıyordu.

Hedefindeki ben ihtiyaç gidermek istiyordu. Hayatı yaşayan ben, o kadar kendi derdindeydi ki; “Sahi senin derdin neydi?”  demeyi unutuyordu.

Hedefindeki ben işlerine er başlıyordu. Yaşayan ben, farkına bile varmadan zamanı tüketiyordu. Her şeye geç başlıyor, çoğu şeyi erteliyordu.

Hedefindeki ben mücadeleciydi, çabalıyordu. Ders çalışıyordu, işinde gelişmek istiyordu. Yaşayan ben çalışmak istemiyor, sonuç istiyordu. Hemen sevileyim, hemen atanayım, hemen terfi alayım istiyordu.

Hedefindeki ben net ve kararlıydı. Yaşayan ben; iki üç sözle gaza geliyor, iki üç sözle vazgeçebiliyordu.

Hedefindeki ben; “Ben ne yapabilirim?” e odaklanıyordu. Yaşayan ben, kendi yapması gerekenleri değil, başkalarının yapmadıklarını görüyordu. “İnsan bir düşünmez mi? Cümlesini sıkça kullanıyordu.

Hedefindeki ben; sağlıklı olmak istiyordu. Yaşayan ben; cipsten koladan, hamburgerden vazgeçemiyordu. Hiç hareket etmek istemiyordu. “Of, çok kilo aldım!” diye sonrasında sızlanıyordu.

Hedefindeki ben; kendini geliştirmek istiyor, hayatını toparlamak istiyordu. Yaşayan ben mutlu olmak istiyor ama hiç uğraşmak istemiyordu. Bende sorun yok ki; eşim, annem, babam, kayınvalidem, arkadaşım değişsin” diyordu.

Hedefindeki ben; geçici dünyada kalıcı olmak istemiyordu. Sınandığının bilincinde, sınavlarını kazanmak istiyordu. Yaşayan ben; dünyadaki her şeyin sonu olduğunu ve sınandığını çoğu zaman unutuyordu.

Hedefindeki ben; azimli ve gayretli, yaşayan ben ise hırslıydı ve hemen sonuca ulaşma derdindeydi.

Hedefindeki ben ve yaşayan ben; her ikisinin de kazandığı şeyler farklıydı. Kazanmak istediği şeyler de farklıydı.

Hedefindeki benin kıyası kendi dünüyleydi. Hayatta her hareketine ufak adımlarla başlıyor, başka bir hareketi üzerine ekleyerek ilerliyordu. Yaşayan ben; büyük düşünüyor o yüzden başlayamıyor, harekete geçemiyordu. Sonra da yapamıyorum diye hepten bırakıyordu.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; “Zihin kıyasla çalışır.”

Hayatımla ilgili hedeflerim neler? Hedeflerim beni nereye götürüyor?

Hedefimdeki ben, beni dünüme göre iyiye götürüyor mu?

Ne kadar varmaya çalışıyorum o ‘Ben’e?

Hedefimdeki ben ile yaşayan ben ne kadar uyumlu?

Yaşayan ben, yaklaşırsa iyi hedefleri olan bene,

Hedefindeki ben, yönelirse gerçeğe,

Varabilir o zaman hedefteki bene, yaklaşır amacına,

O zaman ulaşabilir;

Gerçek başarı ve mutluluğa.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, insana hayat yolunda ihtiyacı olan tüm bilgileri veren gerçeklik ilmidir. Deneyimlerden yola çıkarak ulaştığı gerçek bilgilerle insanın geleceğini tasarlaması için stratejiler üretir. Problemlerini nasıl çözebileceğine dair gerçek yöntemler sunar. 

“Kim Kimdir?”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi “ programlarıyla mutlu ve başarılı olmanın yöntemlerini aktarır.

“Keşfedilmemiş tek şey: Daha iyisidir.”

Yahya Hamurcu