Kır Leptin Direncini

 KIR LEPTİN DİRENCİNİ

Yoğun bir şekilde çalıştığı günün ardından hava kararmaya başlamıştı. Bilgisayarın tuşlarını görmek için ışığı yakması gerekiyordu. Hep kâğıt üzerinden çalışmış birinin bilgisayardan araştırma yapması biraz zordu gerçekten. Ama razıydı ve de çok eğlenmişti. Yıllar sonra ilkokul heyecanı ile bir şeyleri araştırmak iyi gelmişti. Ama bir sorunu vardı anladığı her şeyi birilerine anlatması gerekiyordu. Yıllardır hep böyle olmuştu. Bu onun meslek hastalığıydı.

Gülseren Hanım içerden seslendi:

-         Yaşar Bey hadi sofra hazır, dinlen artık!

Tam zamanında bir davetti bu. Yaşar Bey sofraya geçip kızının ve eşinin yanaklarına bir öpücük kondurduktan sonra oturdu. Gülseren Hanım perhize bir süre uymaya çalışsa da son zamanlarda kaçamak yapmaya başlamıştı. Sofraya da ona göre kurabiyelerini koymuştu. Ama bu Yaşar Bey’i pek etkilememişti. Önce salatasını alıp içine bol sirke ekledi. Gülseren Hanım hala alışamamıştı böyle şeylere. Bu kadar sırayla yemeyi başaramıyordu Yaşar Bey gibi.

-         Yaşar Bey maşallah nasıl tutuyorsun kendini şaşırıyorum. Çok iyi yol aldın. Ben dayanamıyorum ana yemekten başlıyor buluyorum kendimi. Yedikçe de yiyesim geliyor. Bir türlü doyamıyorum. En sona salatanın da gönlü kalmasın diye kapanışı onunla yapıyorum.

-         Kapanış yapıyor musun hanım sen.

Herkes bir yandan gülüştü.

-         Tamam da canım ne yapayım doyamıyorum acıkıyorum. Aynı sofradan kalkıyoruz niye ben acıkmaya devam ediyorum sen sofraya otururken bile toksun ki… Bitkiler gibi fotosentez yapıyor, kendi yağından besleniyorsun galiba.

-         Evet, hanım doğru söyledin. Kendi yağımdan besleniyorum. Leptin hormonu sayesinde.

-         Neymiş o leptin hormonu, ilaç mı? Bana da yapsalar keşke!

-         Yok, ilaç değil hanım, vücudumuzda var olan bir hormon.

-         Leptin yağ dokudan salgılanan beyne tokluk haberini veren bir hormon. Tokluk hormonu da deniyor. Bu varken kendimizi tok hissediyoruz. İştahımızı kontrol edebiliyor ve çok acıkmıyoruz. Yemek yememiz gereken zamanlarda düşük ama yememizin sakıncalı olduğu zamanlarda yüksek. Tam da bizim ihtiyacımıza göre salınıyor kana. Akşam saatlerinde yükselmeye başlıyor gece 3.00 gibi en yüksek noktaya ulaşıyor. Ertesi gün öğlen saatlerine doğru düşüyor.

-         Ne güzel bir hormonmuş bende yok mu acaba?

-         Olmaz olur mu? Var tabi hatta kadınlarda erkeklerden daha fazla varmış ama çok yedikçe ve kilo aldıkça leptine karşı direnç geliştiriyoruz. Leptin artıyor ama etkisiz oluyor. Aynı insülin direnci gibi yani. Onun için de leptin tokluk hissi oluşturamıyor ve işini yapamıyor.

-         Neden direnç gelişiyor ki?

-         Diyelim ki, yedikçe yiyorum, vücut leptin ile dur diyor ama ben yine de yemeye zorluyorum kendimi ve leptin yine salınıyor ben yine zorluyorum kendimi. Böyle olunca da vücut bu leptini umursamamaya başlıyor. Ve hatta leptin etkisiz kalınca ghrelin, iştah hormonu baskın geliyor. İştahımız daha fazla açılıyor. Ayrıca arada atıştırdığımız işlenmiş ürünler de tuzu biberi oluyor.  

-         Türkçesini tekrar söyler misin Yaşar Bey bu hormonların?

-         Tokluk ve iştah hormonu…

-      Desene biz kendi kuyumuzu kazıyoruz. Bir de hormonlarımızı birbirine düşüyoruz. Birbirlerinin yerini kapmaya çalışıyorlar. Doyabilecekken daha çok acıkır duruma sokuyoruz kendimizi.

Hande araya girdi ve babası ile olan sohbeti devraldı:

-         Hiç müdahale etmesek vücudun doğayla ne kadar güzel bir uyumu varmış oysa. Gün ışığına ve dinlenme saatimize göre hormonlarımızı, yememizi, açlık ve tokluğumuzu ayarlıyor. Biz bu düzeni bozunca da hastalıklarımız oluyor. Şeker kolesterol kapıya diziliyor. Uyumsuz olan insan, yaşamını bile bile tehlikeye atıyor.

-         Aynen öyle kızım, peki leptin nereden keşfedilmiş biliyor musunuz?

-         Nereden?

-         Ayılardan.

-         Ayılardan mı? Ne alaka?

-         Ayılar böyle şişman semirmiş bir şekilde kış uykusuna yatarlar bilirsiniz. Kış boyu uyku sırasında leptin hormonu devreye giriyor. Leptin sayesinde tok kalan ayıların vücudundaki yağ yakılıp enerjiye dönüşüyor. Meğer leptin sayesinde kış boyunca açlık hissetmeden uyuyabiliyorlarmış. Hatta öyle ki, bazı ayılar hamileyken doğum yapıyorlar ve kış sonunda yanlarında bir bebek ayı ve gayet fit bir şekilde inlerinden çıkabiliyorlar.

-         Yine uyumlanma marifetine çıkıyor babacım. Hormonlar, canlıların yaşama uyumlanmasını sağlıyor belli ki… Uyumlu olansa ayılar gibi hiç zarar görmeden canlı ve diri şekilde çıkabiliyor. Ya da insanlardan uyumlu olan hayatını daha güçlü, dinamik geçiriyor.

-         Aynen kızım tebrik ediyorum çok doğru bir şey tespit ettin. Babanla benim aramdaki farktan da bunu anlayabilirsin. Birimiz vücudumuzla, doğayla uyumlu, diğerimiz değil. Sen gençleştin ben daha çöktüm sanki! Sen şimdi beni boşar yenisini alırsın.

Bir gülüşme sonrası,

-  Abartma hanım yine, bu herkesin uygulayabileceği bir şey sen de yap, farkı gör.

-         Evet anne.

-         Bende de işe yarar mı diyorsunuz?

-         Gerçek olan, herkeste işe yarar anne. Babam çok gerçekçi bir yöntemle başardı bunu sen de yapabilirsin.

-         Hadi inşallah, o zaman yemeğin üstüne yiyeceğim kurabiyelerimi kaldırayım bari!

Bir akşam yemeği daha sona ermişti. Ama bu sefer mutfak da kapanmıştı. Çünkü Gülseren Hanım da doğru beslenmeye daha çok dikkat etmeye karar vermişti.

DeneyimselTasarım Öğretisi der ki: Gerçek insanı üstün kılar.

Gerçek beslenme de bunlardan biri. Gerçeğe uygun beslenme, insanı daha diri ve sağlıklı hale getirir.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, insana hayat yolunda ihtiyacı olan tüm bilgileri veren gerçeklik ilmidir. Deneyimlerden yola çıkarak ulaştığı gerçek bilgilerle insanın geleceğini tasarlaması için stratejiler üretir. Problemlerini nasıl çözebileceğine dair gerçek yöntemler sunar. 

“Kim Kimdir?”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi “ programlarıyla mutlu ve başarılı olmanın yöntemlerini aktarır.

“Keşfedilmemiş tek şey: Daha iyisidir.”

Yahya Hamurcu