Bir Varmış,Bir Yokmuş
Bir gün birileri ininden çıkar mı dersin?
Ya da uzaktan çok uzaktan dağ başından iner mi?
Ya da gece gündüze kavuşur mu ki yakınlarda?
Peki, ya yağmurdan sonra gökkuşağı çıkar da,
Biz onun sonunu arar mıyız yine çocuk aklıyla?
Belki dört yapraklı yoncanın telaşına düşeriz,
Koskoca yonca tarlalarında.
Bir çocuk güler mi uzak diyarlarda?
Annesi ilik suyuyla güzelce pişirir mi çorbasını?
Ya işten yorgun argın gelen babası, evladını omzunda taşır mı?
Bir sofrada toplanıp keyifle yenir mi akşam yemekleri?
Tatilin son akşamı geldiğinde,
“Çocuklar yarın okul var, haydi banyoya…” sesi inler mi evde?
Pijamaları giydirilip, öpülüp, koklanıp, dualarla uyutulur mu çocuklar?
Bir gün…
O küçücük avuçlarındaki o bomboş ekran, geri alınır mı çocuklardan?
Ya da o koskoca ekranlara dalıp hipnoz olunmadan oturulur mu?
Sohbetler edilir mi bir akşam?
Tüm bunlar bir özlem mi?
Bir yangın mı yüreklerde?
Annenin anne, babanın baba, evladın evlat olduğu,
Evin büyüklerinin evin ihtiyarı olmadığı,
Huzurlu evlerde torunlarıyla günlerini tamamladığı,
Çok çok uzakta değil de,
Kardeşlerimizin de vatanlarında huzurla yaşadığı,
Belki olur, ne dersiniz?
Bir varmış, bir yokmuş.
Birden bire değil, ilmek ilmek, zamanla
Yok olmasa güzellikler, iyilikler…
Başlamadan bitmese,
Bir varmış… Sonra birden yok olmasa
Belki hepimiz kapımızın önünü süpürerek başlasak,
Başkasının kapısının içinde olmasa gözümüz...
Kapımızın önünü süpürürken, evimizdeki biriken çöpleri de atsak,
Ve hatta güzel bir detoks yapıp kalbimizin, ciğerimizin kirini, pasını söksek...
Bir bakalım kendimize,
Mesele detaydan bütüne gitmekte
Önce en küçük olanı düzeltmekte
Detayda fark eder ve toparlarsak kendimizi
Belki de geç kalmayız tüm özlemlerimize.
Belki de geç kalmayız gerçek güzel günlere…
Deneyimsel Tasarım Öğretisi, insana hayat yolunda ihtiyacı olan tüm bilgileri veren gerçeklik ilmidir. Deneyimlerden yola çıkarak ulaştığı gerçek bilgilerle insanın geleceğini tasarlaması için stratejiler üretir. Problemlerini nasıl çözebileceğine dair gerçek yöntemler sunar.
İnşAllah🤲🏻
YanıtlaSilHerşey ilk adımla başlar. Kurak bir vadi koocaman bir ormana dönüşür. Yeter ki insan istesin ...🌱
Uzak değil o günler
YanıtlaSilKaleminize sağlık 🌹
YanıtlaSilEn küçükten başlayıp tamire düzelterek toparlayarak gidebilmek mesele. Şeytan hep küçüğü az gösterip hiç başlatmıyor .
Çok güzel bir yazı olmuş. Nasıl samimiyet kokuyor… Aldık cebimize stratejileri teşekkürler🌼
YanıtlaSilNe kadar kalplere dokunmuş
YanıtlaSilKaleminize sağlık❣ Azı küçümsemeyenlerden olmak dileğiyle:)
YanıtlaSilgecmise özlemle ne kadar gunumuzle farklılıkları belli edilerek yazılmış. emegınıze sağlık.
YanıtlaSilBir bakalım kendimize,Mesele detaydan bütüne gitmekle . Önce en küçük olanı düzeltmekle.
YanıtlaSilDetayda fark eder ve toparlarsak kendimizi tamamlanır.
Her gün geleceğimize atacağımız bir adım...
YanıtlaSil“Güzel bir detoks yapıp kalbimizin, ciğerimizin kirini, pasını söksek... Bir bakalım kendimize… Mesele detaydan bütüne gitmekte… Önce en küçük olanı düzeltmekte… Detayda fark eder ve toparlarsak kendimizi…” Teşekkürler Sevgili Yazar, emeklerinize sağlık. 🌷
YanıtlaSil