Elif'in Renkli Bahçesi

 Elif’in Renkli Bahçesi

Küçük bir kasabanın kenarında, güneşin ilk ışıklarıyla aydınlanan bir evde, Elif adında genç bir kız yaşardı. Elif, doğanın içinde büyümüş, çiçeklere olan sevgisiyle tanınan biriydi. Ancak hayal ettiği güzel çiçek bahçesini bir türlü yapamamıştı. Çiçek yetiştirmek için gereken çaba ve azmi gösteremediğini düşünürdü. Bir sabah uyanıp pencereden dışarı baktığında, bahçesinin yine çok dağınık olduğunu gördü. İçinde bir şeyler kıpırdadı. "Artık yeter!" dedi. Bahçesini düzenlemek için cesaretini toplayıp dışarı çıktı.

İlk iş olarak bahçesinin yerini belirledi. Etrafı çiçek tarlasına çevirmek için ilkönce çevreyi kazmaya başladı. Fakat toprağın ne kadar sert olduğunu görünce morali bozuldu. İlk günün sonunda sadece birkaç metre kareyi kazabilmişti. Ancak o birkaç metre yıllardır yapmak isteyip planladığı hareketin ilk adımıydı. Yorgun bir halde eve dönerken kafasında sorular vardı.

"Bunu gerçekten başarabilecek miyim? Yeterince güçlü müyüm?"

Ertesi gün kararlılıkla tekrar bahçeye gitti. Yavaş ama emin adımlarla kazmaya devam etti. Bu sefer yanına bir su şişesi almıştı, molalarda kendini serinletmek için. Her kazısı onu daha fazla motive etti. Zamanla, bahçesi için harcadığı emek, ona bir tür tatmin vermeye başladı.
Hayatta yapmak isteyip yapamadığımız şeyler zihnimizde büyük yorgunluklar oluşturur. Bunun çözümü için de;

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki;"Basiti küçümseme, hemen harekete geç."

Bir gün, çalışırken kasabaya bir kadın geldi. Yaşlıca ancak enerjik biri. Elif’e yaklaşarak, "Nasılsın, genç kız?" diye sordu. Elif, biraz utangaç bir şekilde, "Bahçemi yapmaya çalışıyorum ama zorlanıyorum." dedi. Yaşlı kadın, gülümseyerek, "Zorluklar seni yıldırmasın. Gerçek güzellik, emekle gelir," dedi. Kadın, Elif’in yanına oturup ona bahçe hakkında bilgi vermeye başladı. "Doğanın döngüsünü anlamalısın. Toprağı beslemek, su vermek ve sabretmek gerekir. Her şeyin bir zamanı var."

Elif, kadının söylediklerini dikkatle dinledi ve ondan çok şey öğrendi. Bu hayata soru sorarsan cevabı gelir. Elif de zihnine soru sorarken bu cevaplar yaşlı kadın üzerinden ona gelmişti.

Elif’in bahçesi zamanla yeşermeye başladı. İlk çiçekleri açtığında, sevinci tarif edilemezdi. Mor menekşeler, sarıpapatyalar ve beyaz güller, emeklerinin birer sembolüydü. Her sabah bahçesini sularken, büyüdüklerini izlemek ona büyük bir mutluluk veriyordu.

Zamanla Elif, kasabada çiçeklerini satmaya başladı. Bahçesi, sadece bir hobi değil, aynı zamanda geçim kaynağı olmuştu. İnsanlar, Elif’in çiçeklerini almak için sıraya giriyordu artık. Her siparişle birlikte bahçe büyüyordu.

Nihayet kasabada her yıl düzenlenen çiçek festivalinin zamanı gelmişti. Bu sene festivalde “En güzel çiçek bahçesi” yarışması düzenlenecekti. Elif, hayalindeki bahçeyi sergilemek için başvuruda bulundu. Yarışma günü geldiğinde, tüm kasaba halkı oradaydı. Elif’in bahçesi, rengârenk çiçekleriyle herkesin ilgisini çekmişi. Jüri de bu güzelliğe kayıtsız kalamadı ve Elif’in bahçesine birinciliği verdi. Elif “Zorlandım, yoruldum ama değdi.” diye geçirdi içinden.

Bahçe zamanla kasabanın simgesi haline geldi. Artık sadece çiçeklerle değil, dostluklarla ve paylaşımlarla da doluydu. Elif, her gün biraz daha büyüyen bahçesinde, emek verip sabretmenin getirdiği mutluluğu yaşıyordu. O bir hayali gerçekleştirmişti. Hayali büyüktü ama nihayet küçük ve disiplinli adımlarla o hayaller gerçeğe dönüşmüştü.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, insana hayat yolunda ihtiyacı olan tüm bilgileri veren gerçeklik ilmidir. Deneyimlerden yola çıkarak ulaştığı gerçek bilgilerle insanın geleceğini tasarlaması için stratejiler üretir. Problemlerini nasıl çözebileceğine dair gerçek yöntemler sunar. 

“Kim Kimdir?”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi “ programlarıyla mutlu ve başarılı olmanın yöntemlerini aktarır.

“Keşfedilmemiş tek şey: Daha iyisidir.”

Yahya Hamurcu