Bir Yastıkta Kocamak

 BİR YASTIKTA KOCAMAK

 

“Hey gidi günler! Siz bilmezsiniz; biz dedenle evlendiğimizde bir yatağımız, bir de yastığımız vardı. Yokluk vardı ama mutluyduk” derdi babaannem. O günleri hatırladıkça hep gözleri dolardı. Büyüklerimizden benzeri cümleleri çok duymuşuzdur. Özlemle hatırlanan, hatırlandığı an gülümseten, yokluğun olduğu ama mutluluk dolu hatıralar.

Yokluk içinde evlenmeye çalışan, kendi imkânlarıyla ev kuran, çoğu şeyi eksik ama eksiklik hissetmeyen çiftler… Tek dertleri bir an önce yuva kurmak. O zamanın acıları o an yaşanmış bitmiş. Sonrasında yıllar boyu bahsederken bile yüz güldüren keyifler kalmış. Şimdilerde ise “Düğünde ne takacaklar? Hangi koltuk takımı olsa yakışır acaba?  Onu almadan olmaz. Düğün arabamız şu marka olmalı. Kır düğünü mü, salon düğünü mü?” soruları kafaları meşgul eden.

Evlenen insanlara güzel temennide bulunulur;

“ALLAH mutlu etsin”,

“Bir ömür mutlu olun”,

“Bir yastıkta kocayın”,

Sahi! Neydi bir ömür mutluluk? Ya da bir yastıkta, bir ömür kocamak?

Gelinlik kız derlermiş eskiler evlenecek olan kıza.   Çünkü her gelinlik kızın hazırmış evinde götüreceği çeyizi. Halısı, yorganı ve bir de iki başı renkli satenden, bembeyaz kanaviçe işlemeli, ucu dantelli bir ömürlük yastığı... Gerisi mi? Olmasa da olurmuş. Gerisi zamanla hallolur, denirmiş.

Yastığın içi yün ya da pamuktan olurmuş. Yün daha pahalı olurmuş ama çeyizlikse “değer” denirmiş. Çünkü en kıymetlisiymiş o çeyizin. Mümkünse ilk kez kırpılan kuzu yününden olması makbulmüş. Böylesi daha yumuşak olurmuş. İnsanın en büyük konforu yastık olunca pek de haksız sayılmazlar aslında. Sadece bir evi, bir yatağı değil; bir ömrü paylaşan eşlerin nişanıdır o yastık. Dert de ortak, dermanda ortak dercesine uyurken bile ayrılmaz karı koca. Karı koca ifadesi nerden gelmiş bilirsiniz: “Koca dağı ve onun başından eksik olmayan karı…”   Bireylikten çıkıp birleşerek aile olmuş, dört duvar evi yuvaya çevirmiş, Havva’sını bulunca tam olan Adem gibi, yarım kalan parçasıyla birbirine eş olmuş çiftler.

Gelelim tekrar yastığa… Yıkaması zahmetli bu yastıkların ama vurunca tokacı, kül suyunu ipek gibi olurmuş. Başıın altına konulan yastığa oturulmaz, ayak altına alınmazmış. Yastıkmış eşleri küsken bile bir araya getiren. Başka bir yere yatayım dese eşlerden biri;  başka yastık yok ki...

Önce yastıkları ayırdılar, adı da küstüm yastığı oldu. “Çok horluyor… O kalın yastık seviyor… Yerinde duramıyor… Bu terletiyor, bu terletmiyor…” diyerek bahaneler bulundu. Sonrasında sarılıp yatabildiğin, insan bedeni şeklinde yastıklar üretilmeye başladı. Silikon ya da elyaf dolgulu küstüm yastıklar. Hem kolay yıkanabilir, zahmet vermeyen hem de şeklini bozmadan da koruyabilen. Canı istediğinde salonda ki koltuğa gidebilir oldu eşler. Ve böylece biz olmaktan ben olmaya geri dönen evlilikler…

Bir yastıkta kocamak…

Yastık bahane,

Mesele bir olmak,

Ortak kaygılarda, ortak sevinçlerde buluşmak,

Ve kalplerin birleşmesi ile huzur bulmak…

Deneyimsel Tasarım Öğretisi derki;

Ortak hedef olmadan,

Ortak hedef için ödenen bedeller olmadan,

Ortak gözyaşları dökülüp ortak sevinçler yaşanmadan “Aile” olunamaz.

 

 

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi, insana hayat yolunda ihtiyacı olan tüm bilgileri veren gerçeklik ilmidir. Deneyimlerden yola çıkarak ulaştığı gerçek bilgilerle insanın geleceğini tasarlaması için stratejiler üretir. Problemlerini nasıl çözebileceğine dair gerçek yöntemler sunar.

“Kim Kimdir?”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi “ programlarıyla mutlu ve başarılı olmanın yöntemlerini aktarır.

“Keşfedilmemiş tek şey: Daha iyisidir.”

Yahya Hamurcu