Cpr ( Yaşam Desteği )

 CPR ( Yaşam Desteği )

Serin havaların yerini ılık bahar aylarına bıraktığı bir akşamüstüydü. Site bahçesinde ambulansın siren sesleri acı acı yankılanıyor, ışıkları da insanın gözünü alıyordu. Sağlık ekipleri elleriyle açılın işareti yaparak ortamı sakinleştirmişti.  Yerde yatan Ela’nın bacağında kanama vardı. Baygın bir halde yerde yatıyordu. Kalabalık, meraklı gözlerle yaralıyı ve sağlık çalışanlarını izliyordu.

-    Ne olmuş gördünüz mü?

- Açık otoparkta bisiklet sürüyormuş. Arabaların arasından hızlı çıkmış, araç görmemiş. Görülmedik kaza umarım iyileşir, vah vah gencecik kuzum.

Sağlık ekipleri açılın uzaklaşın, diyerek yaralıya müdahale etmeye çalışıyordu. Ancak Ela’nın kalbi durmuştu.

-   1,2,3… Nefes,

-   1,2,3… Nefes,

-   Haydi kızım, ha gayret!

-   Döndü, döndü, çok şükür.

Hüzün gözyaşları bir nebze de olsa yerine sevinç gözyaşına bırakmıştı. Ela solunum ve dolaşım desteği ile sedyeye yerleştirildi. Ambulansla hastaneye kaldırılmıştı. Sol bacağı kırılmış, alçıya alınmıştı. Birkaç ay süren tedavi sürecinin ardından eski sağlığına kavuşmuştu. Şimdilerde komşu kızı Ela bisikletiyle yeniden neşeli gözlerle sitede tur atıyordu. Bir daha bisiklete binmek istemeyebilirdi. Ama öyle yapmadı neşeyle yoluna devam ediyordu. Korkmuyordu, cesurdu ama dikkatliydi. Ona bunu öğreten ne de güzel öğretmişti.

Ela’yı izleyen Zeynep bahçede kamelyada oturuyordu. İlk yardım ekibinin yaptığı yaşam desteğini düşündü. Yaşam desteği ne kadar da kıymetliydi.

Hayatın her yerinde yaşam desteği yok muydu? Yeter ki insan istesindi.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; “Seçimkalitesi hayat kalitesini belli eder.”

İnsan her an her davranışında bir seçim yapar.

Yanı başındaki savaşta “Gazze’deki kardeşim için ne yapabilirim?” e bilinç vermek. Elinle dilinle, kalbinle, ne gelirse çabalamak yaşam desteği değil midir?

Bir toprağı ekerken kardan ziyade mahsulün kalitesini, doğallığını dert edinmek,

Bir yetime baba olmak, bir öksüze anne olmak,

Bir insanın toparlanmasında dününe göre iyiye gitmesini desteklemek,

Bağımlılığından kurtulmasında, özgürleşmesinde adının geçmesi,

Dostu düşmanı iyiyi kötüyü, masumu zalimi anlamasına vesile olmak,

İlmi öğrenen ve öğreten ihtiyaç giderebilen olmak,

Gözün hakkını, kulağın hakkını, düşünmenin hakkını iyide tüketmek,

Gece karanlığında deniz feneri olmak iyi gelmek kendine ve insana,

 Yaşam desteği değil midir?

 

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi, insana hayat yolunda ihtiyacı olan tüm bilgileri veren gerçeklik ilmidir. Deneyimlerden yola çıkarak ulaştığı gerçek bilgilerle insanın geleceğini tasarlaması için stratejiler üretir. Problemlerini nasıl çözebileceğine dair gerçek yöntemler sunar.

“Kim Kimdir?”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi “ programlarıyla mutlu ve başarılı olmanın yöntemlerini aktarır.

“Keşfedilmemiş tek şey: Daha iyisidir.”

Yahya Hamurcu