Gayesine Uyumlu Olan

GAYESİNE UYUMLU OLAN

Her Yaratılan, Gayesine Uyumlu Hareket Eder.

Kâinatta hiçbir şey rastgele yaratılmamıştır. Her varlık, kendine biçilen görev doğrultusunda hareket eder. Güneş, doğmak ve batmak için; nehirler, akmak için; ağaçlar, meyve vermek için vardır. Kuşlar gökyüzünü süslerken, balıklar denizlerin derinliklerinde yaratılışlarına uygun bir hayat sürerler.

İnsan da bu düzenin bir parçasıdır. Aklı, iradesi ve kalbiyle kendisine bahşedilen sorumluluğun farkında olmalı, hayatını hikmetle inşa etmelidir. Gayesine uygun hareket eden her şey huzur bulur. İnsan da fıtratına uygun yaşadığında gerçek mutluluğa ulaşır.

Her şey, Yaratanın belirlediği ölçü içinde hareket ettiğinde anlam kazanır. Çünkü yaratılış gayesine uygun yaşayan, varoluşunun sırrını çözer.

Ali, dedesinin köydeki evine gitmeyi çok severdi. Her yaz tatilinde orada birkaç hafta geçirir, doğanın içinde huzur bulurdu. Dedesi ona her zaman, “Her yaratılan, gayesine uyumlu hareket eder evlat. Sen de bunu unutma.” derdi. Ali, bu sözleri duyduğunda başta pek anlamazdı ama zamanla hayatın içindeki karşılıklarını fark etmeye başladı.

Bir gün, köydeki tarlada dedesiyle birlikte yürürken bir karınca yuvası gördü. Karıncalar hiç durmadan çalışıyor, toprağı kazarak yuvalarını genişletiyorlardı. Dedesi gülümseyerek Ali’ye döndü:

— Bak evlat, karıncalar nasıl da çalışıyor. Onlar tembellik etmez, yiyecek toplar, yuvalarını korurlar. Çünkü yaratılışları gereği çalışkan olmak zorundalar. Eğer tembellik etselerdi, aç kalır ve yok olurlardı.

Ali başını salladı ama yine de içinde bir merak vardı. Gerçekten her şey kendi görevine uygun mu hareket ediyordu?

Bir süre sonra dedesi ona tarladaki bir elma ağacını gösterdi:

— Bu ağaç elma verir. Çünkü yaratılışı budur. Hiç armut vermeye çalışmaz, çünkü onun görevi elma yetiştirmektir.

Dedesi, her sohbetinde ona farklı örnekler vererek hayatın içindeki mükemmel düzeni anlatıyordu.

Bir gün, köyün yakınındaki dere kenarında otururken ona bir taş gösterdi ve sordu:

— Evlat, şu taşı görüyor musun? Sence bu taşın da bir görevi var mı?

Ali, taşı eline alıp inceledi. Taşın bir görevi olup olmadığını bilemedi ama yine de merakla cevap verdi:

— Sanırım sadece burada duruyor dede. Bir görevi olduğunu düşünmemiştim.

Dedesi gülümseyerek başını salladı:

— Bu taş belki hareket etmiyor, belki yiyecek toplamıyor ama toprağı yerinde tutuyor, suyun akışını şekillendiriyor. Küçük gibi görünse de doğanın dengesine katkı sağlıyor. Her şeyin bir yeri, bir amacı var, evlat. İnsan da böyledir. Eğer kendi görevini bulur ve ona uygun yaşarsa o zaman gerçek huzuru bulur.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki: “Uyumlu olan var olabilir.”

Ali, dedesinin sözlerini düşündü. Gerçekten de, doğadaki her şey kendi düzeninde hareket ediyordu. Peki ya kendisi? O nasıl bir yol çizmeliydi?

O yaz boyunca Ali, köyde daha fazla vakit geçirdi. Sabahları dedesiyle birlikte tarlaya gidiyor, toprağı işliyor, ağaçları buduyordu. Çalıştıkça, üretmenin ne kadar değerli olduğunu anlamaya başladı. Karıncalar gibi çalışkan olmalı, elma ağacı gibi sabırla büyümeliydi.

Günler geçtikçe Ali’nin içinde bir his filizlenmeye başladı. O da doğanın bir parçasıydı ve kendine düşen sorumlulukları yerine getirmeliydi. Tıpkı taş gibi, tıpkı nehir gibi, tıpkı karıncalar gibi…

Şehre döndüğünde artık farklı bir Ali vardı. Derslerine daha özenle çalışıyor, ailesine daha çok yardım ediyor, her işini severek yapıyordu. Çünkü biliyordu ki, her yaratılan gayesine uyumlu hareket ettiğinde gerçek anlamına ulaşıyordu...

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi, insana hayat yolunda ihtiyacı olan tüm bilgileri veren gerçeklik ilmidir. Deneyimlerden yola çıkarak ulaştığı gerçek bilgilerle insanın geleceğini tasarlaması için stratejiler üretir. Problemlerini nasıl çözebileceğine dair gerçek yöntemler sunar.

“Kim Kimdir?”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi “ programlarıyla mutlu ve başarılı olmanın yöntemlerini aktarır.

“Keşfedilmemiş tek şey: Daha iyisidir.”

Yahya Hamurcu